Marilyn Manson

Yasmeen

Marilyn Manson – amerykańska grupa muzyczna założona na Florydzie w 1989.
Zespół został założony w 1989 przez Marilyn Mansona pod nazwą Marilyn Manson and the Spooky Kids. Po kilku miesiącach braku powodzenia, Manson postanowił usunąć z nazwy zespołu końcówkę and the Spooky Kids. Zespół podpisał w 1992 roku umowę z Nothing Records, wytwórnią muzyczną założoną przez Reznora i Johna Malma Jr. Ich debiutancki album, Portrait of an American Family, miał premierę w 1994 roku. Zespół pojechał w trasę koncertową razem z Nine Inch Nails, Kornem i innymi, aby go wypromować. Mimo że zwrócili na siebie sporą uwagę prasy i sceny alternatywnej, sukces przyszedł dopiero w 1995 roku wraz z wydaniem EP Smells Like Children. Oprócz remiksów znanych już utworów, na płycie zawarto przeróbkę przeboju grupy Eurythmics pt. Sweet Dreams (Are Made of This). Singel ten okazał się międzynarodowym sukcesem.

W 1996 roku, po wydaniu drugiego albumu, Antichrist Superstar (który zadebiutował na 3. miejscu listy „Billboardu”), Manson odciął się od Reznora, aby samemu zadecydować o zmianie stylu i brzmienia zespołu. W 1998 roku wyszedł trzeci album grupy, zatytułowany Mechanical Animals, który zadebiutował na pierwszym miejscu listy „Billboardu”. Zmiana stylu była dosyć radykalna.

Prawie dwadzieścia miesięcy później wyszedł kolejny, czwarty album grupy. Był to trzeci z koncept-albumów, dopełniający historię rozpoczętą na Antichrist Superstar. Manson złożył razem motywy zabójstwa Johna F. Kennedy’ego, ukrzyżowania Jezusa oraz amerykańskiego pojęcia sławy. Ta tematyka została wprowadzona do utworów, mówiących o broni, śmierci i Bogu. Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death) zadebiutował na liście „Billboardu” na 15. pozycji. Nie sprzedał się tak dobrze jak dwa poprzednie albumy, lecz został całkiem dobrze przyjęty przez większość krytyków. Zespół przez cały rok promował ten album na trasie koncertowej. Kolejny albumem Mansona był The Golden Age of Grotesque, który został wydany w 2003 roku i wszedł na listy notowań na pozycję pierwszą. Ponownie sprzedawał się gorzej niż wcześniejszy Mechanical Animals, lecz mimo to był względnym komercyjnym i artystycznym sukcesem.

Na początku 2004 roku Manson zapowiedział wydanie albumu typu best of, który miał zwieńczyć dziesięć lat działalności artystycznej zespołu. Dalsza egzystencja Marilyn Mansona jako artysty stanęła pod znakiem zapytania: osiągnął punkt, w którym, jak mu się zdawało, nadszedł czas na pożegnanie. Album Lest We Forget: The Best of Marilyn Manson został doceniony przez krytykę, jako bardzo istotny wkład w muzykę ostatniej dekady. Promował go singel Personal Jesus, który jest przeróbką utworu grupy Depeche Mode oraz światowa trasa koncertowa Against All Gods.

W drugim kwartale 2007 roku, miała miejsce premiera albumu pt. "Eat Me, Drink Me". Wraz z albumem będzie miał swój początek założony przez Mansona ruch artystyczny o nazwie Celebrytarianizm (Celebritarianism). Manson zaprosił do współpracy również innych artystów, między innymi Gottfrieda Helnweina, którzy będą tworzyć pod znakiem organizacji Celebritarian Corporation.

2 sierpnia 2007 roku dotychczasowy klawiszowiec zespołu pozwał Briana Warnera do sądu. Wokalista został oskarżony o rozrzutność w kwestii pieniędzy zespołu. Okazało się że Manson odciął Madonne Wayne Gacy od dopływu pieniędzy a firma zarządzająca kapitałem zespołu odmówiła wypłacenia pieniędzy by klawiszowiec mógł spłacic hipoteke nowo kupionego domu. Gacy zażądał od Mansona 20 milionów odszkodowania. Dnia 26.10.07 miała miejsce pierwsza rozprawa.

Grupa Marilyn Manson wypracowała sobie przez lata swój własny styl, który bardzo trudno zakwalifikować do jakiegokolwiek nurtu muzycznego jednak dla większości jest to rock industrialny.

Yukiko

na Marilyna Manson'a patrzeć poprostu nie potrafia, ale muzykę tworzy dobrą, a nawet bardzo. A tak lekko poza tematem miał genialną żonę. Wielbię bladą cerę Dity von Teese.

Scar

O taaak, zazdroszczę jej tej cery. ^^
Szkoda, że nie są już małżeństwem.xD A wracając do Merilyna, to on całkiem w porządku jest. Nie jestem jakąś wielką fanką, ale jego piosenek czasem posłucham. Swoją drogą, ma dość oryginalny styl. ^^

Pani Bananowa

Jak go kiedyś zobaczyłam w telewizorze to az sie go przestraszylam
Nie lubie go
Bez urazy ale wyglada jak jakas mąka...xd